เศร้า
ภาษาไทย
[แก้ไข]รูปแบบอื่น
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᩈᩮᩢ᩶ᩣ (เสั้า, “เศร้า; คล้ำดำ; หม่นหมอง”), ลาว ເສົ້າ (เส็้า), ไทใหญ่ သဝ်ႈ (ส้ว), ไทใต้คง ᥔᥝᥲ (เส้า, “สกปรก”), พ่าเก ꩬွ် (เสา, “(ฟ้า)มืดมัว”), อาหม 𑜏𑜧 (สว์)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | เซ่า | |
|---|---|---|
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sâo |
| ราชบัณฑิตยสภา | sao | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /saw˥˩/(สัมผัส) | |
| คำพ้องเสียง | เส้า | |
คำกริยา
[แก้ไข]เศร้า (คำอาการนาม การเศร้า หรือ ความเศร้า)
- สลด, ระทด, หมอง, ไม่เบิกบาน, เป็นทุกข์, เหี่ยวแห้ง
- หน้าเศร้า
- ใจเศร้า
- ตามีแววเศร้า
- เรื่องเศร้า
- (โบราณ) สกปรก, คล้ำ, ขุ่นมัว, มืดมัว
คำสืบทอด
[แก้ไข]- → เขมร: សៅ (เสา, “ไม่บริสุทธิ์, ไม่สะอาด, ขุ่นมัว”)