แก่งแย่ง
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ {ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น} | แก็่ง-แย่ง | แก็่ง-แย็่ง | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gɛ̀ng-yɛ̂ɛng | gɛ̀ng-yɛ̂ng |
| ราชบัณฑิตยสภา | kaeng-yaeng | kaeng-yaeng | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kɛŋ˨˩.jɛːŋ˥˩/(สัมผัส) | /kɛŋ˨˩.jɛŋ˥˩/(สัมผัส) | |
คำกริยา
[แก้ไข]แก่งแย่ง (คำอาการนาม การแก่งแย่ง)
- พยายามเอารัดเอาเปรียบกันหรือจะเอาแต่ได้ข้างเดียว, ไม่ปรองดองกัน