แก้ม
เนื้อหา
ภาษาไทย[แก้]
รากศัพท์[แก้]
จากภาษาไทดั้งเดิม *keːmᶜ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨠᩯ᩠᩶ᨾ (แก้ม), ภาษาไทใหญ่ ၵႅမ်ႈ (แก้ม), ภาษาอาหม 𑜀𑜧𑜪 (กว์ํ)
การออกเสียง[แก้]
| พยางค์ | แก้ม |
|---|---|
| สัทอักษรสากล | /kɛːm˥˩/ |
คำนาม[แก้]
แก้ม
- บริเวณหน้าทั้ง 2 ข้างถัดตาลงมา
- สิ่งที่มีรูปเช่นนั้น
- เฉือนมะม่วงเอาแต่ ๒ แก้ม = เฉือนเอา ๒ ส่วนที่มีลักษณะเหมือนแก้ม
