โชห่วย
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาแต้จิ๋ว 粗貨 (cou1 huê3, “สินค้าหยาบ ๆ/ธรรมดา”)
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | โช-ห่วย | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | choo-hùai |
| ราชบัณฑิตยสภา | cho-huai | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /t͡ɕʰoː˧.hua̯j˨˩/(สัมผัส) | |
คำนาม[แก้ไข]
โชห่วย