ຂີ້ເຫຍື້ອ
หน้าตา
ภาษาลาว
[แก้ไข]รูปแบบอื่น
[แก้ไข]- (ล้าสมัย) ຂີ້ເຫຽື້ອ (ขี้เหย̂ื้อ)
รากศัพท์
[แก้ไข]ຂີ້ (ขี้, “ขี้”) + ເຫຍື້ອ (เหยื้อ, “เศษสิ่งของ”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨡᩦ᩶ᩉ᩠ᨿᩮᩬᩥ᩶ᩋ (ขี้หเยอิ้อ), ภาษาไทลื้อ ᦃᦲᧉᦵᦊᦲᧉ (ฃี้เหฺยี้), ภาษาไทดำ ꪄꪲ꫁ꪹꪐ꫁ (ฃิ้เหฺญ้)
การออกเสียง
[แก้ไข]- (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [kʰiː˧˩.ɲɯːə̯˧˩]
- (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [kʰiː˥˥˨.ɲɯːə̯˥˥˨]
- การแบ่งพยางค์: ຂີ້-ເຫຍື້ອ
- สัมผัส: -ɯːə̯
คำนาม
[แก้ไข]ຂີ້ເຫຍື້ອ • (ขี้เหยื้อ)