ຂີ້
ภาษาลาว
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากไทดั้งเดิม *C̬.qɯjꟲ; ร่วมเชื้อสายกับไทย ขี้, คำเมือง ᨡᩦ᩶ (ขี้), ไทลื้อ ᦃᦲᧉ (ฃี้), ไทดำ ꪄꪲ꫁ (ฃิ้), ไทขาว ꪄꪲꫂ, ไทใหญ่ ၶီႈ (ขี้), อาหม 𑜁𑜣 (ขี), จ้วง haex, แสก ไกฺ
การออกเสียง
[แก้ไข]- (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [kʰiː˧˩]
- (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [kʰiː˥˥˨]
- การแบ่งพยางค์: ຂີ້
- สัมผัส: -iː
คำนาม
[แก้ไข]ຂີ້ • (ขี้)
- ขี้
- ดิน, โคลน, สิ่งที่เปรอะเปื้อน
- ของเสีย, ขยะ, สิ่งที่เหลือทิ้ง
- คำขึ้นต้นของสัตว์ นก แมลง โรค บางชนิด และอุปนิสัยที่ไม่พึงประสงค์
คำพ้องความ
[แก้ไข]ขี้