ຂີ້
ภาษาลาว
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *C̬.qɯjꟲ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ขี้, ภาษาคำเมือง ᨡᩦ᩶ (ขี้), ภาษาไทลื้อ ᦃᦲᧉ (ฃี้), ภาษาไทดำ ꪄꪲ꫁ (ฃิ้), ภาษาไทขาว ꪄꪲꫂ, ภาษาไทใหญ่ ၶီႈ (ขี้), ภาษาอาหม 𑜁𑜣 (ขี), ภาษาจ้วง haex, ภาษาแสก ไกฺ
การออกเสียง
[แก้ไข]- (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [kʰiː˧˩]
- (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [kʰiː˥˥˨]
- การแบ่งพยางค์: ຂີ້
- สัมผัส: -iː
คำนาม
[แก้ไข]ຂີ້ • (ขี้)
- ขี้
- ดิน, โคลน, สิ่งที่เปรอะเปื้อน
- ของเสีย, ขยะ, สิ่งที่เหลือทิ้ง
- คำขึ้นต้นของสัตว์ นก แมลง โรค บางชนิด และอุปนิสัยที่ไม่พึงประสงค์
คำพ้องความ
[แก้ไข]ขี้