ᦃᦲᧉ

ภาษาไทลื้อ

รากศัพท์

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *C̬.qɯjꟲ; ร่วมเชื้อสายกับไทย ขี้, คำเมือง ᨡᩦ᩶ (ขี้), ลาว ຂີ້ (ขี้), ไทใหญ่ ၶီႈ (ขี้), ไทดำ ꪄꪲ꫁ (ฃิ้), อาหม 𑜁𑜣 (ขี), จ้วง haex, แสก ไกฺ

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /xiː˩˧/

คำนาม

ᦃᦲᧉ (ฃี้) (อักษรไทธรรม ᨡᩦ᩶)

1. ขี้

คำกริยา

ᦃᦲᧉ (ฃี้) (อักษรไทธรรม ᨡᩦ᩶, คำอาการนาม ᦂᦱᧃᦃᦲᧉ)

1. ขี้