ꪄꪲ꫁
ภาษาไทดำ[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *C̬.qɯjꟲ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ขี้, ภาษาคำเมือง ᨡᩦ᩶ (ขี้), ภาษาลาว ຂີ້ (ขี้), ภาษาไทลื้อ ᦃᦲᧉ (ฃี้), ภาษาไทใหญ่ ၶီႈ (ขี้), ภาษาไทใต้คง ᥑᥤᥲ (ฃี้), ภาษาอาหม 𑜁𑜣 (ขี), ภาษาจ้วง haex, ภาษาแสก ไกฺ; เทียบภาษาจีนเก่า 屎 (OC *hliʔ, *hri)
การออกเสียง[แก้ไข]
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [xiː˨˩ˀ]
- การแบ่งพยางค์: ꪄꪲ꫁
- สัมผัส: -iː
คำนาม[แก้ไข]
ꪄꪲ꫁ (ฃิ้)