ຂີ້ແຍ

ภาษาลาว

รากศัพท์

ຂີ້ (ขี้, “ขี้”) +‎ ແຍ (แย, “ขี้แย”); ร่วมเชื้อสายกับไทย ขี้แย

การออกเสียง

• (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [kʰiː˧˩.ɲɛː˧˥]
• (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [kʰiː˥˥˨.ɲɛː˩˨]
• การแบ่งพยางค์: ຂີ້-ແຍ
• สัมผัส: -ɛː

คำคุณศัพท์

ຂີ້ແຍ • (ขี้แย) (คำอาการนาม ຄວາມຂີ້ແຍ)

1. ขี้แย
2. ขี้อาย