ຄ້ອນ
ภาษาลาว
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากไทดั้งเดิม *ɣoːlꟲ; ร่วมเชื้อสายกับไทย ค้อน, อีสาน ค้อน, คำเมือง ᨤᩬ᩶ᩁ (ฅอ้ร), เขิน ᨤᩬ᩶ᩁ (ฅอ้ร), ไทลื้อ ᦆᦸᧃᧉ (ฅ้อ̂น), ไทดำ ꪁ꫁ꪮꪙ (กฺ้อน), ไทขาว ꪅꪮꪙꫂ, ไทใหญ่ ၶွၼ်ႉ (ข๎อ̂น), ไทใต้คง ᥑᥩᥢᥳ (ฃ๎อ̂น), อาหม 𑜁𑜨𑜃𑜫 (ขอ̂น์), แสก กฺอน, จ้วงแบบจั่วเจียง honj (“ตี ตอก”)
การออกเสียง
[แก้ไข]- (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [kʰɔːn˥˨]
- (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [kʰɔːn˧˦]
- การแบ่งพยางค์: ຄ້ອນ
- สัมผัส: -ɔːn
คำนาม
[แก้ไข]ຄ້ອນ • (ค้อน)