ຈືນ
ภาษาลาว
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ร่วมเชื้อสายกับอีสาน จืน, คำเมือง ᨧᩨ᩠ᨶ (จืน), เขิน ᨧᩨ᩠ᨶ (จืน), ไทลื้อ ᦈᦹᧃ (จืน), ไทใหญ่ ၸိုၼ် (จึน); เทียบจีนยุคกลาง 煎 (MC tsjen|tsjenH), ไทย เจี๋ยน, เขมร ចៀន (เจียน) หรือ ជៀន (เชียน), เวียดนาม chiên (เจียน), จ้วงแบบจั่วเจียง zen (แจน-ทอด เจียว), จ้วงแบบจั่วเจียง zwenq (เจื่อน-ทอดให้น้ำมันออก)
การออกเสียง
[แก้ไข]- (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [t͡ɕɯːn˩(˧)]
- (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [t͡ɕɯːn˩˨]
- การแบ่งพยางค์: ຈືນ
- สัมผัส: -ɯːn