ດົງ
ภาษาลาว[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ɗoŋᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ดง, ภาษาคำเมือง ᨯᩫ᩠ᨦ (ด็ง), ภาษาเขิน ᨯᩫ᩠ᨦ (ด็ง), ภาษาไทลื้อ ᦷᦡᧂ (โดง), ภาษาไทใหญ่ လူင် (ลูง), ภาษาไทใต้คง ᥘᥨᥒ (โลง), ภาษาอาหม 𑜃𑜤𑜂𑜫 (นุง์) หรือ 𑜓𑜤𑜂𑜫 (ดุง์), ภาษาปู้อี ndongl, ภาษาจ้วง ndoeng, ภาษาจ้วงแบบหนง ndoang
การออกเสียง[แก้ไข]
- (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [doŋ˩(˧)]
- (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [doŋ˩˨]
- การแบ่งพยางค์: ດົງ
- สัมผัส: -oŋ
คำนาม[แก้ไข]
ດົງ • (ด็ง)
- ดง (ป่า)
คำพ้องความ[แก้ไข]
- ປ່າ (ป่า)