ດົງ
ภาษาลาว
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากไทดั้งเดิม *ɗoŋᴬ; ร่วมเชื้อสายกับไทย ดง, คำเมือง ᨯᩫ᩠ᨦ (ด็ง), เขิน ᨯᩫ᩠ᨦ (ด็ง), ไทลื้อ ᦷᦡᧂ (โดง), ไทใหญ่ လူင် (ลูง), ไทใต้คง ᥘᥨᥒ (โลง), อาหม 𑜃𑜤𑜂𑜫 (นุง์) หรือ 𑜓𑜤𑜂𑜫 (ดุง์), ปู้อี ndongl, จ้วง ndoeng, จ้วงแบบหนง ndoang
การออกเสียง
[แก้ไข]- (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [doŋ˩(˧)]
- (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [doŋ˩˨]
- การแบ่งพยางค์: ດົງ
- สัมผัส: -oŋ
คำนาม
[แก้ไข]ດົງ • (ด็ง)
- ดง (ป่า)
คำพ้องความ
[แก้ไข]- ປ່າ (ป่า)