ບື
ภาษาลาว
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ɗwɯːᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ดือ, ภาษาอีสาน บือ, ภาษาคำเมือง ᩈᨯᩨ (สดื), ภาษาเขิน ᨯᩨ (ดื), ภาษาไทลื้อ ᦢᦹ (บื), ภาษาไทขาว ꪎꪱꪥꪚꪲ, ภาษาไทใหญ่ လီ (ลี), ภาษาไทใต้คง ᥘᥤ (ลี); ร่วมรากกับ ສະບື (สะบื), ສະດື (สะดื) และ ສະດີ (สะดี)
การออกเสียง
[แก้ไข]- (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [bɯː˩(˧)]
- (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [bɯː˩˨]
- การแบ่งพยางค์: ບື
- สัมผัส: -ɯː
คำนาม
[แก้ไข]ບື • (บื)