ຫງ່ຽງ
ภาษาลาว
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᩉ᩠ᨦ᩠ᨿ᩵ᨦ (หงย่ง), เขิน ᩉ᩠ᨦ᩠ᨿ᩵ᨦ (หงย่ง), ไทลื้อ ᦵᦄᧂᧈ (เหง่ง), แสก เหงี่ยง
การออกเสียง
[แก้ไข]- (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [ŋiːə̯ŋ˧]
- (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [ŋiːə̯ŋ˧˨]
- การแบ่งพยางค์: ຫງ່ຽງ
- สัมผัส: -iːə̯ŋ
- คำพ้องเสียง: ງ່ຽງ (ง่ยง) (ในถิ่นที่มีการออกเสียงอักษรคู่เหมือนกันเมื่อมีไม้เอก)