ຫງ່ຽງ
ภาษาลาว
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᩉ᩠ᨦ᩠ᨿ᩵ᨦ (หงย่ง), ภาษาเขิน ᩉ᩠ᨦ᩠ᨿ᩵ᨦ (หงย่ง), ภาษาไทลื้อ ᦵᦄᧂᧈ (เหฺง่ง), ภาษาแสก เหงี่ยง
การออกเสียง
[แก้ไข]- (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [ŋiːə̯ŋ˧]
- (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [ŋiːə̯ŋ˧˨]
- การแบ่งพยางค์: ຫງ່ຽງ
- สัมผัส: -iːə̯ŋ
- คำพ้องเสียง: ງ່ຽງ (ง่ย̂ง) (ในถิ่นที่มีการออกเสียงอักษรคู่เหมือนกันเมื่อมีไม้เอก)
คำกริยา
[แก้ไข]ຫງ່ຽງ • (หง่ย̂ง) (คำอาการนาม ການຫງ່ຽງ)