ແຫວນ
ภาษาลาว
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *ʰwɛːnᴬ¹ (“แหวน; กำไล”); ร่วมเชื้อสายกับไทย แหวน, คำเมือง ᩉ᩠ᩅᩯᩁ (หแวร), ไทลื้อ ᦶᦛᧃ (แหฺวน), ไทดำ ꪵꪪꪙ (แหฺวน), ไทใหญ่ ဝႅၼ် (แวน), ไทใต้คง ᥝᥦᥢᥴ (แว๋น), อาหม 𑜈𑜢𑜐𑜫 (บิญ์)
การออกเสียง
[แก้ไข]- (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [ʋɛːn˩(˧)]
- (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [ʋɛːn˥˧˧]
- การแบ่งพยางค์: ແຫວນ
- สัมผัส: -ɛːn