ແຫ້ງຫ່ຽວ
ภาษาลาว[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ແຫ້ງ (แห้ง, “แห้ง”) + ຫ່ຽວ (ห่ย̂ว, “เหี่ยว”)
การออกเสียง[แก้ไข]
- (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [hɛːŋ˧˩.hiːə̯w˧]
- (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [hɛːŋ˥˥˨.hiːə̯w˧˨]
- การแบ่งพยางค์: ແຫ້ງ-ຫ່ຽວ
- สัมผัส: -iːə̯w
คำคุณศัพท์[แก้ไข]
ແຫ້ງຫ່ຽວ • (แห้งห่ย̂ว) (คำอาการนาม ຄວາມແຫ້ງຫ່ຽວ)