ຫ່ຽວ
ภาษาลาว
[แก้ไข]รูปแบบอื่น
[แก้ไข]- ແຫ່ວ (แห่ว)
รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากไทดั้งเดิม *ʰriewᴮ; ร่วมเชื้อสายกับไทย เหี่ยว, อีสาน เหี่ยว, คำเมือง ᩉ᩠ᨿ᩵ᩅ (หย่ว), เขิน ᩉ᩠ᨿᩴ᩵ (หยํ่), ไทลื้อ ᦵᦠᧁᧈ (เห่ว), ไทดำ ꪵꪬ꪿ꪫ (แห่ว), ไทขาว ꪵꪬꪫꫀ, ไทใหญ่ ႁဵဝ်ႇ (เห่ว), ไทใต้คง ᥞᥥᥝᥱ (เห่ว), จ้วง heuq หรือ reuq, จ้วงแบบจั่วเจียง heuq
การออกเสียง
[แก้ไข]- (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [hiːə̯w˧]
- (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [hiːə̯w˧˨]
- การแบ่งพยางค์: ຫ່ຽວ
- สัมผัส: -iːə̯w