ข้ามไปเนื้อหา

သူၼ်

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทใหญ่

[แก้ไข]

การออกเสียง

[แก้ไข]

รากศัพท์ 1

[แก้ไข]

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *swɯːnᴬ; เทียบภาษาจีนยุคกลาง (MC hjwon); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย สวน, ภาษาคำเมือง ᩈ᩠ᩅᩁ (สวร), ภาษาลาว ສວນ (สวน), ภาษาไทลื้อ ᦷᦉᧃ (โสน), ภาษาอาหม 𑜏𑜤𑜃𑜫 (สุน์), ภาษาจ้วง suen

คำนาม

[แก้ไข]

သူၼ် (สูน)

  1. สวน (ต้นไม้)

รากศัพท์ 2

[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาไทย ศูนย์, จากภาษาสันสกฤต शून्य (ศูนฺย); ร่วมรากกับ သုင်ႇၺႃႉ (สุ่งญ๎า) และသုၼ် (สุน)

เลข

[แก้ไข]

သူၼ် (สูน)

  1. ศูนย์