သူၼ်

ดูเพิ่ม: သိုၼ်း, သိၼ်, သိၼ်ႈ, သုၼ်, သုၼ်ႇ, သူၼ်း, သူၼ်ႈ, သဵၼ်ႈ, သၼ်, သၼ်ႇ, သႅၼ်, และ သႅၼ်း

ภาษาไทใหญ่

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /sʰon˨˦/
• เทียบเสียงภาษาไทยโดยประมาณ: ส๋+โ-น
• สัมผัส: -on

รากศัพท์ 1

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *swɯːnᴬ; เทียบภาษาจีนยุคกลาง 園 (MC hjwon); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย สวน, ภาษาคำเมือง ᩈ᩠ᩅᩁ (สวร), ภาษาลาว ສວນ (สวน), ภาษาไทลื้อ ᦷᦉᧃ (โสน), ภาษาอาหม 𑜏𑜤𑜃𑜫 (สุน์), ภาษาจ้วง suen

คำนาม

သူၼ် • (สูน)

1. สวน (ต้นไม้)

รากศัพท์ 2

ยืมมาจากภาษาไทย ศูนย์, จากภาษาสันสกฤต शून्य (ศูนฺย); ร่วมรากกับ သုင်ႇၺႃႉ (สุ่งญ๎า) และသုၼ် (สุน)

เลข

သူၼ် • (สูน)

1. ศูนย์