သၢင်ႇၶႃႇ

ภาษาไทใหญ่

รากศัพท์

ยืมมาจากภาษาพม่า သံဃာ (สํฆา), จากภาษาบาลี สงฺฆ; ร่วมรากกับ သင်ႇၶႃႇ (สั่งข่า)

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /sʰaːŋ˩.kʰaː˩/
• คำอ่านภาษาไทย (ประมาณ): /ส่าง.ข่า/
• สัมผัส: -aː

คำนาม

သၢင်ႇၶႃႇ • (ส่างข่า)

1. (ศาสนาพุทธ) สงฆ์