ᥔᥣᥭᥰ

ภาษาไทใต้คง

รากศัพท์ 1

จากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *zaːjᴬ, จากภาษาไทดั้งเดิม *zwɯəjᴬ, จากภาษาจีนเก่า 沙 (OC *sraːl, *sraːls); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ทราย, ภาษาคำเมือง ᨪᩣ᩠ᨿ (ซาย), ภาษาลาว ຊາຍ (ซาย̃), ภาษาไทลื้อ ᦌᦻ (ซาย), ภาษาเขิน ᨪᩣ᩠ᨿ (ซาย), ภาษาไทใหญ่ သၢႆး (ส๊าย), ภาษาอาหม 𑜏𑜩 (สย์) หรือ 𑜏𑜤𑜩 (สุย์), ภาษาจ้วง saiz, ภาษาจ้วงแบบหนง saiz

คำนาม

ᥔᥣᥭᥰ (ส๊าย) (อักขรวิธีเก่า ᥔᥣᥭ̈)

1. ทราย

รากศัพท์ 2

เป็นไปได้ว่าแผลงมาจาก ᥔᥣᥭᥴ (ส๋าย, “สาย”)

คำนาม

ᥔᥣᥭᥰ (ส๊าย) (อักขรวิธีเก่า ᥔᥣᥭ̈)

1. ริบบิ้น

รากศัพท์ 3

คำกริยา

ᥔᥣᥭᥰ (ส๊าย) (อักขรวิธีเก่า ᥔᥣᥭ̈)

1. ฉุด, ลาก, ดึง