ᥔᥣᥭᥰ

ภาษาไทใต้คง

รากศัพท์ 1

สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *zaːjᴬ⁴, จากภาษาไทดั้งเดิม *zwɯəjᴬ, จากภาษาจีนเก่า 沙 (OC *sraːl, *sraːls); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ทราย, ภาษาคำเมือง ᨪᩣ᩠ᨿ (ซาย), ภาษาลาว ຊາຍ (ซาย), ภาษาไทลื้อ ᦌᦻ (ซาย), ภาษาเขิน ᨪᩣ᩠ᨿ (ซาย), ภาษาไทใหญ่ သၢႆး (ส๊าย), ภาษาอาหม 𑜏𑜩 (สย์) หรือ 𑜏𑜤𑜩 (สุย์), ภาษาจ้วง saiz, ภาษาจ้วงแบบหนง saiz

คำนาม

ᥔᥣᥭᥰ (ส๊าย) (อักขรวิธี 1963 ᥔᥣᥭ̈)

1. ทราย

รากศัพท์ 2

เป็นไปได้ว่าแผลงมาจาก ᥔᥣᥭᥴ (ส๋าย, “สาย”)

คำนาม

ᥔᥣᥭᥰ (ส๊าย) (อักขรวิธี 1963 ᥔᥣᥭ̈)

1. ริบบิ้น

รากศัพท์ 3

คำกริยา

ᥔᥣᥭᥰ (ส๊าย) (อักขรวิธี 1963 ᥔᥣᥭ̈)

1. ฉุด, ลาก, ดึง