ทราย

ภาษาไทย

💡️ เคยเสนอใน “รู้ไหมว่า”

วิกิพีเดียภาษาไทยมีบทความเกี่ยวกับ:

ทราย

Wikipedia

รูปแบบอื่น

(เลิกใช้) ซาย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ซาย
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	saai
	ราชบัณฑิตยสภา	sai
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/saːj˧/^{(สัมผัส)}
คำพ้องเสียง แก้ไข		ไซน์

รากศัพท์ 1

สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *zaːjᴬ⁴, จากภาษาไทดั้งเดิม *zwɯəjᴬ, จากภาษาจีนเก่า 沙 (OC *sraːl, *sraːls); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຊາຍ (ซาย), ภาษาคำเมือง ᨪᩣ᩠ᨿ (ซาย), ภาษาเขิน ᨪᩣ᩠ᨿ (ซาย), ภาษาไทลื้อ ᦌᦻ (ซาย), ภาษาไทดำ ꪏꪱꪥ‎ (ซาย‎), ภาษาไทใหญ่ သၢႆး (ส๊าย), ภาษาไทใต้คง ᥔᥣᥭᥰ (ส๊าย), ภาษาอาหม 𑜏𑜩 (สย์) หรือ 𑜏𑜩𑜤 (สาย์), ภาษาจ้วง saiz, ภาษาจ้วงแบบหนง saiz; เทียบภาษาซีโน-ทิเบตันดั้งเดิม *(s/z)a-j (“ดิน, ทราย”)

คำนี้เคยเขียนว่า "ซาย" ในเอกสารโบราณต่าง ๆ มาจนถึงก่อนคริสต์ศตวรรษที่ 18 แล้วเปลี่ยนมาสะกดเป็น "ทราย" ในช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 18-19 สาเหตุเป็นไปได้ว่าเป็นความเข้าใจผิดอย่างแพร่หลายว่า คำนี้มีต้นกำเนิดมาจากภาษาเขมร ซึ่ง ទ្រ (ทฺร) ในภาษาเขมรยืมมาแล้วออกเสียงเป็น "ซ" ในภาษาไทยมีอยู่หลายคำ ในขณะที่ภาษาเขมร ទ្រាយ (ทฺราย) หมายถึงกวางชนิดหนึ่ง

คำนาม

ทราย

วัตถุ ที่เป็น เศษ หิน ขนาด เล็ก มี ลักษณะ ซุย ร่วน ไม่เกาะ กัน มีหลาย ชนิด
ทรายขี้เป็ด

ทรายหยาบ

ทรายละเอียด
ใช้เรียก สิ่ง อื่นที่มีลักษณะอย่างทราย
เนื้อแตงโมเป็นทราย

น้ำตาลทราย

ลูกคำ

คำพ้องความ

(วัตถุซุยร่วน): กระไส, พาลุก, วาลิกา, วาลุกา, อุรุ

คำแปลภาษาอื่น

วัตถุที่เป็นเศษหินขนาดเล็ก

คำเมือง: ᨪᩣ᩠ᨿ (nod) (ซาย)
ดัตช์: zand (nl) ก. (ซอนต์)
ไทดำ: ꪏꪱꪥ (blt) (ซาย)
ไทใหญ่: သၢႆး (shn) (ส๊าย)
ทิเบต: བྱེ་མ (พฺเย‧ม)
ลาว: ຊາຍ (lo) (ซาย)
อังกฤษ: sand (en) (แซนด์)

รากศัพท์ 2

คำนาม

ทราย

ชื่อ หอย กาบ คู่หลายชนิด มีรูป เปลือก แตกต่างกันไป ที่เป็นหอยน้ำจืด เช่น ชนิด Corbicula javanica (Mousson) ใน วงศ์ Corbiculidae ที่เป็นหอยทะเล เช่น ชนิด Asaphis violascens (Forsskål) ในวงศ์ Psammobiidae

รากศัพท์ 3

คำนาม

ทราย

ปลา รากกล้วย

รากศัพท์ 4

ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຊາຍ (ซาย), ภาษาเขมร ទ្រាយ (ทฺราย, “กวางใหญ่ชนิดหนึ่ง”)

คำนาม

ทราย

เนื้อทราย