ᦈᦹᧈ

ภาษาไทลื้อ

รากศัพท์

ยืมมาจากจีนยุคกลาง 識 (MC tsyiH|syik) หรือ 誌 (MC tsyiH); ร่วมเชื้อสายกับลาว ຈື່ (จื่), คำเมือง ᨧᩨ᩵ (จื่), เขิน ᨧᩨ᩵ (จื่)

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /t͡sɯː˧˥/

คำกริยา

ᦈᦹᧈ (จื่) (คำอาการนาม ᦂᦱᧃᦈᦹᧈ)

1. จำ, ระลึกถึง

   ᦔᦲᧃ ᦙᦹᧉ ᦞᧃ ᦈᦹᧈ ᦈᧄ ᦕᦴᧉ ᦠᧆᦠᦱᧃ ᦵᦗᦲᧈ ᦂᦱᧃ ᦵᦅᦲᧉᦖᦲᧃᧈᦑᧂ ᦕᦵᦑᧆ ᦗᦸᧅ ᦒᦲ ᧒

   ปีน มื้ วัน จื่ จัม ผู้ หัดหาน เพี่ กาน เคี้หฺมี่นทัง ผเทด พอ̂ก ธี 2

   เป็นวันระลึกถึงผู้กล้าหาญต่อสู้เพื่อพรรคก๊กมินตั๋งครั้งที่ 2