ᦋᦰ

ภาษาไทลื้อ

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /t͡saʔ˧/

รากศัพท์ 1

อาจกร่อนมาจาก ᦊᦱᧂᧈ (หฺย่าง); ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨩ (ช)

อุปสรรค

ᦋᦰ (ชะ)

1. (หน่วยคำไม่อิสระ) อัน, อะ-, เช่น, อย่าง, เหมือน

คำประสม

อัน, อะ-, เช่น, เหมือน

ᦋᦰᦂᧁᧈ (ชะเก่า) ᦋᦰᦊᦱᧂᧈ (ชะหฺย่าง) ᦋᦰᦊᦸᧅ (ชะหฺยอ̂ก) ᦋᦰᦶᦑᧉ (ชะแท้) ᦋᦰᦓᦲᦰ (ชะนีะ) ᦋᦰᦓᦾᧉ (ชะน้อ̂ย) ᦋᦰᦖᦴᧈ (ชะหฺมู่)

ᦋᦰᦺᦖᧈ (ชะไหฺม่) ᦋᦰᦶᦗᧂ (ชะแพง) ᦋᦰᦷᦜᧂ (ชะโหฺลง) ᦋᦰᦟᦱᧄ (ชะลาม) ᦋᦰᦡᦲ (ชะดี) ᦋᦰᦺᦡ (ชะได) ᦋᦰᦣᦻᧉ (ชะฮ้าย)

รากศัพท์ 2

ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨩᩡ (ชะ); อาจร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຊະ (ซะ, “กระจาย, เรี่ยราด”)

คำคุณศัพท์

ᦋᦰ (ชะ) (คำอาการนาม ᦩᦱᧄᦋᦰ)

1. สกปรก, เปื้อน

คำประสม

สกปรก, เปื้อน

ᦷᦀᧈᦋᦰ (โอ่ชะ) ᦋᦰᦣᧂᧉ (ชะฮั้ง)

ᦡᦲᦋᦰ (ดีชะ)