ᦋᦲᧉ

ภาษาไทลื้อ

รากศัพท์

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ɟiːꟲ, จากภาษาจีนยุคกลาง 指 (MC tsyijX); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ชี้, ภาษาคำเมือง ᨩᩦ᩶ (ชี้), ภาษาลาว ຊີ້ (ซี้), ภาษาไทดำ ꪋꪲ꫁ (จิ้̱), ภาษาไทใหญ่ ၸီႉ (จี๎), ภาษาอาหม 𑜋𑜣 (ฉี), ภาษาจ้วงแบบหนง jix

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /t͡ɕiː˩/

คำกริยา

ᦋᦲᧉ (ชี้) (คำอาการนาม ᦂᦱᧃᦋᦲᧉ)

1. ชี้