ၸီႉ
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
ภาษาไทใหญ่[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
จากภาษาไทดั้งเดิม *ɟiːᶜ, จากภาษาจีนยุคกลาง 指 (MC t͡ɕˠiɪX); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ชี้, ภาษาคำเมือง ᨩᩦ᩶ (ชี้), ภาษาลาว ຊີ້ (ซี้), ภาษาไทลื้อ ᦋᦲᧉ (ชี้), ภาษาไทดำ ꪋꪲ꫁ (จิ้̱), ภาษาอาหม 𑜋𑜣 (จี); เทียบภาษาเวียดนาม chỉ (จี๋) และ chĩa (เจี๋ย)
การออกเสียง[แก้ไข]
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /t͡ɕiː˦˨ˀ/
คำกริยา[แก้ไข]
ၸီႉ • (จี๎)
