ᦓᧂᧈᦵᦙᦲᧂ
ภาษาไทลื้อ[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ᦓᧂᧈ (นั่ง, “นั่ง”) + ᦵᦙᦲᧂ (เมีง, “เมือง”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย นั่งเมือง, ภาษาลาว ນັ່ງເມືອງ (นั่งเมือง), ภาษาเขิน ᨶᩢ᩠᩵ᨦᨾᩮᩨ᩠ᨦ (นั่งเมืง); เทียบภาษาไทใหญ่ ၼင်ႈႁေႃ (นั้งหอ̂)
การออกเสียง[แก้ไข]
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /naŋ˧.mɤŋ˥˩/
คำกริยา[แก้ไข]
ᦓᧂᧈᦵᦙᦲᧂ (นั่งเมีง) (คำอาการนาม ᦂᦱᧃᦓᧂᧈᦵᦙᦲᧂ)