ᦵᦗᦲᧉᦋᦲᧃᧈ

ภาษาไทลื้อ

รากศัพท์

จากภาษาจีนกลาง 北京 (Běijīng)

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /pɤː˩.t͡ɕin˧/

คำวิสามานยนาม

ᦵᦗᦲᧉᦋᦲᧃᧈ (เพี้ชี่น)

1. เป่ย์จิง, ปักกิ่ง