ᦷᦜᧂ
ภาษาไทลื้อ[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /loŋ˥/
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ʰluəŋᴬ (“ใหญ่”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย หลวง, ภาษาคำเมือง ᩉᩖ᩠ᩅᨦ (หลวง), ภาษาลาว ຫຼວງ (หลวง), ภาษาไทใหญ่ လူင် (ลูง), ภาษาอาหม 𑜎𑜤𑜂𑜫 (ลุง์), ภาษาจ้วง lueng, ภาษาจ้วงแบบหนง long
คำคุณศัพท์[แก้ไข]
ᦷᦜᧂ (โหฺลง) (คำอาการนาม ᦩᦱᧄᦷᦜᧂ)
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ʰloŋᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย หลง, ภาษาคำเมือง ᩉᩖᩫᨦ (หล็ง), ภาษาลาว ຫຼົງ (หล็ง), ภาษาไทใหญ่ လူင် (ลูง), ภาษาไทใต้คง ᥘᥨᥒᥴ (โล๋ง), ภาษาจ้วง loeng, ภาษาจ้วงแบบหนง loang
คำกริยา[แก้ไข]
ᦷᦜᧂ (โหฺลง) (คำอาการนาม ᦂᦱᧃᦷᦜᧂ)
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทลื้อที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทลื้อที่มี 1 พยางค์
- ศัพท์ภาษาไทลื้อที่สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทลื้อที่รับมาจากภาษาไทดั้งเดิม
- คำหลักภาษาไทลื้อ
- คำคุณศัพท์ภาษาไทลื้อ
- คำคุณศัพท์ภาษาไทลื้อในอักษรไทลื้อใหม่
- ภาษาไทลื้อ terms with redundant head parameter
- คำกริยาภาษาไทลื้อ
- คำกริยาภาษาไทลื้อในอักษรไทลื้อใหม่