ᨠᩥ᩠ᨶᨡᩯ᩠ᨠ
ภาษาเขิน[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ᨠᩥ᩠ᨶ (กิน, “กิน”) + ᨡᩯ᩠ᨠ (แขก, “แขก”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨠᩥ᩠ᨶᨡᩯ᩠ᨠ (กินแขก), ภาษาไทลื้อ ᦂᦲᧃᦶᦃᧅᧈ (กีนแฃ่ก), ภาษาไทใหญ่ ၵိၼ်ၶႅၵ်ႇ (กินแข่ก)
การออกเสียง[แก้ไข]
- (เชียงตุง) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /kin˧˨˥.kʰɛːk˨˨/
คำกริยา[แก้ไข]
ᨠᩥ᩠ᨶᨡᩯ᩠ᨠ (กินแขก) (คำอาการนาม ᨠᩣ᩠ᩁᨠᩥ᩠ᨶᨡᩯ᩠ᨠ)