ᨻᩕᩬ᩶ᨾ
ภาษาคำเมือง[แก้ไข]
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาจีนเก่า 凡 (OC *bom, “ทั้งหมด”)[1]; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย พร้อม, ภาษาลาว ພ້ອມ (พ้อม), ภาษาเขิน ᨽ᩶ᩬᨾ (ภ้อม), ภาษาไทลื้อ ᦘᦸᧄᧉ (ภ้อ̂ม), ภาษาไทใหญ่ ၽွမ်ႉ (ผ๎อ̂ม), ภาษาอาหม 𑜇𑜨𑜪 (ผอ̂ํ, “ทั้งหมด”)
การออกเสียง[แก้ไข]
- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /pʰɔːm˦˥/
คำกริยาวิเศษณ์[แก้ไข]
ᨻᩕᩬ᩶ᨾ (พรอ้ม) (คำอาการนาม ᨣᩤᩴᨻᩕᩬ᩶ᨾ หรือ ᨤ᩠ᩅᩣ᩠ᨾᨻᩕᩬ᩶ᨾ)
อ้างอิง[แก้ไข]
- ↑ Haudricourt, A. G. (2017). How to reconstruct Old Chinese.