ᩁᩢ᩠ᨷ
ภาษาเขิน
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *rapᴰ²ˢ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย รับ, ภาษาคำเมือง ᩁᩢ᩠ᨷ (รับ), ภาษาลาว ຮັບ (ฮับ), ภาษาไทลื้อ ᦣᧇ (ฮับ), ภาษาไทดำ ꪭꪾꪚ (ฮำบ), ภาษาไทใหญ่ ႁပ်ႉ (หั๎ป), ภาษาไทใต้คง ᥞᥙ (หัป), ภาษาอาหม 𑜍𑜆𑜫 (รป์)
การออกเสียง
[แก้ไข]- (เชียงตุง) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /hap˦˩/
คำกริยา
[แก้ไข]ᩁᩢ᩠ᨷ (รับ) (คำอาการนาม ᨠᩣ᩠ᩁᩁᩢ᩠ᨷ)
ภาษาคำเมือง
[แก้ไข]รูปแบบอื่น
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *rapᴰ²ˢ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย รับ, ภาษาเขิน ᩁᩢ᩠ᨷ (รับ), ภาษาลาว ຮັບ (ฮับ), ภาษาไทลื้อ ᦣᧇ (ฮับ), ภาษาไทดำ ꪭꪾꪚ (ฮำบ), ภาษาไทใหญ่ ႁပ်ႉ (หั๎ป), ภาษาไทใต้คง ᥞᥙ (หัป), ภาษาอาหม 𑜍𑜆𑜫 (รป์)
การออกเสียง
[แก้ไข]- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /hap˦˥/
คำกริยา
[แก้ไข]ᩁᩢ᩠ᨷ (รับ) (คำอาการนาม ᨠᩣ᩠ᩁᩁᩢ᩠ᨷ)
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาเขินที่สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาเขินที่รับมาจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาเขินที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษาเขิน
- คำกริยาภาษาเขิน
- คำสกรรมกริยาภาษาเขิน
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่รับมาจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษาคำเมือง
- คำกริยาภาษาคำเมือง
- คำกริยาภาษาคำเมืองในอักษรไทธรรม
- คำสกรรมกริยาภาษาคำเมือง