ᩉ᩶ᩣ
ภาษาเขิน[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *haːꟲ, จากภาษาจีนเก่า 五 (OC *ŋaːʔ); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ห้า, ภาษาลาว ຫ້າ (ห้า), ภาษาคำเมือง ᩉ᩶ᩣ (ห้า), ภาษาไทลื้อ ᦠᦱᧉ (ห้า), ภาษาไทดำ ꪬ꫁ꪱ (ห้า), ภาษาไทใหญ่ ႁႃႈ (ห้า), ภาษาไทใต้คง ᥞᥣᥲ (ห้า), ภาษาอาหม 𑜑𑜡 (หา), ภาษาปู้อี hac, ภาษาจ้วง haj
การออกเสียง[แก้ไข]
- (เชียงตุง) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /haː˧˧ʔ/
เลข[แก้ไข]
ᩉ᩶ᩣ (ห้า)
ภาษาคำเมือง[แก้ไข]
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
- (ถอดอักษรและถอดเสียง) ห้า
รากศัพท์[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *haːꟲ, จากภาษาจีนเก่า 五 (OC *ŋaːʔ); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ห้า, ภาษาลาว ຫ້າ (ห้า), ภาษาเขิน ᩉ᩶ᩣ (ห้า), ภาษาไทลื้อ ᦠᦱᧉ (ห้า), ภาษาไทดำ ꪬ꫁ꪱ (ห้า), ภาษาไทใหญ่ ႁႃႈ (ห้า), ภาษาไทใต้คง ᥞᥣᥲ (ห้า), ภาษาอาหม 𑜑𑜡 (หา), ภาษาปู้อี hac, ภาษาจ้วง haj
การออกเสียง[แก้ไข]
- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /haː˦˦ʔ/
- (น่าน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /haː˦˦ʔ/
เลข[แก้ไข]
ᩉ᩶ᩣ (ห้า)
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาเขินที่สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาเขินที่รับมาจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาเขินที่รับมาจากภาษาจีนเก่า
- ศัพท์ภาษาเขินที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษาเขิน
- เลขภาษาเขิน
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่รับมาจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่รับมาจากภาษาจีนเก่า
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษาคำเมือง
- เลขภาษาคำเมือง
- เลขภาษาคำเมืองในอักษรไทธรรม
- ภาษาคำเมือง terms with redundant head parameter