ႁႃႈ

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: ႁႃ, ႁႃး, ႁႃႇ, ႁႃႉ, ꩭႃ, และ ꩭႃႛ

ภาษาไทใหญ่[แก้ไข]

การออกเสียง[แก้ไข]

รากศัพท์ 1[แก้ไข]

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *haːꟲ, จากภาษาจีนเก่า (OC *ŋaːʔ); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ห้า, ภาษาคำเมือง ᩉ᩶ᩣ (ห้า), ภาษาลาว ຫ້າ (ห้า), ภาษาไทลื้อ ᦠᦱᧉ (ห้า), ภาษาไทดำ ꪬ꫁ꪱ (ห้า), ภาษาไทใต้คง ᥞᥣᥲ (ห้า), ภาษาอาหม 𑜑𑜡 (หา), ภาษาปู้อี hac, ภาษาจ้วง haj

เลข[แก้ไข]

ႁႃႈ (ห้า)

  1. ห้า

รากศัพท์ 2[แก้ไข]

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *raːᴮ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ห่า, ภาษาคำเมือง ᩁ᩵ᩣ (ร่า), ภาษาเขิน ᩁ᩵ᩣ (ร่า), ภาษาอีสาน ห่า, ภาษาลาว ຮ່າ (ฮ่า), ภาษาพ่าเก ꩭႃ (หา), ภาษาอาหม 𑜍𑜠 (ระ), ภาษาจ้วง raq, ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง haq

คำนาม[แก้ไข]

ႁႃႈ (ห้า)

  1. ห่า (ผี, โรค), โรคระบาด
คำประสม[แก้ไข]