af

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: aF และ âf

ภาษาดัตช์[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

จากภาษาดัตช์กลาง af, จากภาษาดัตช์เก่า af, จากภาษาเจอร์แมนิกดั้งเดิม *ab

การออกเสียง[แก้ไข]

คำกริยาวิเศษณ์[แก้ไข]

af

  1. ออก, มีทิศออกจากสิ่งใดสิ่งหนึ่ง
  2. (postpositional) ออก, ออกจาก (บ่งว่าเป็นการเคลื่อนไหว)
    Stomdronken reed de automobilist de weg af.
    คนขับมอเตอร์ไซด์ออกจากถนน (=ตกถนน) ในสภาพเมามาก

คำคุณศัพท์[แก้ไข]

af (used only predicatively, ขั้นกว่า meer af, ขั้นสุด meest af)

  1. เสร็จ, แล้วเสร็จ (ใช้กับการทำงานบางอย่าง)
    Het huis is af.
    บ้าน(สร้าง)แล้วเสร็จ
    Het werk is nog lang niet af.
    งานยังไม่เสร็จ