auris

ภาษาละติน

รากศัพท์ 1

สืบทอดจากอินโด-ยูโรเปียนดั้งเดิม *h₂ṓws. ร่วมเชื้อสายกับอังกฤษเก่า ēare (อังกฤษ ear), กรีกโบราณ οὖς (oûs), สลาวอนิกคริสตจักรเก่า оухо (uxo) (รัสเซีย ухо (อูโฅ), ชามอร์โร uho), ไอริชเก่า au.

การออกเสียง

• (คลาสสิก) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /ˈau̯.ris/, [ˈäu̯rɪs̠]
• (คริสตจักร) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /ˈau̯.ris/, [ˈäːu̯ris]

คำนาม

1. หู

การผันรูป

การผันรูปที่สาม i-stem

การก	เอกพจน์	พหูพจน์
กรรตุการก	auris (เอาริซ)	aurēs (เอาเร̄ซ)
สัมพันธการก	auris (เอาริซ)	aurium (เอารีอุม)
สัมปทานการก	aurī (เอารี̄)	auribus (เอารีบุซ)
กรรมการก	aurem (เอาเรม)	aurēs (เอาเร̄ซ)
อปาทานการก	aure (เอาเร)	auribus (เอารีบุซ)
สัมโพธนการก	auris (เอาริซ)	aurēs (เอาเร̄ซ)

ลูกคำ

• aurea (เอาเรอา)
• auricula (เอารีกูลา) (diminutive)
• auscultō (เอาซกุลโต̄)

คำสืบทอด

• อังกฤษ: aur-

รากศัพท์ 2

การออกเสียง

• (คลาสสิก) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /ˈau̯.riːs/, [ˈäu̯riːs̠]
• (คริสตจักร) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /ˈau̯.ris/, [ˈäːu̯ris]

คำนาม

aurīs (เอารี̄ซ)

1. การผันรูปของ aura (เอารา):
   1. สัมปทานการก พหูพจน์
   2. อปาทานการก พหูพจน์

อ้างอิง

• “auris”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
• “auris”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
• auris in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
• auris in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
• Carl Meißner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book‎, London: Macmillan and Co.
  • I am losing my eyesight and getting deaf: neque auribus neque oculis satis consto
    
  • to be blind: oculis captum esse (vid. sect. IV. 6., note auribus, oculis...)
    
  • (ambiguous) to turn a deaf ear to, to open one's ears to..: aures claudere, patefacere (e.g. veritati, assentatoribus)
    
  • (ambiguous) to listen to a person: aures praebere alicui
    
  • (ambiguous) to din a thing into a person's ears: aures alicuius obtundere or simply obtundere (aliquem)
    
  • (ambiguous) to whisper something in a person's ears: in aurem alicui dicere (insusurrare) aliquid
    
  • (ambiguous) to come to some one's ears: ad aures alicuius (not alicui) pervenire, accidere
    
  • (ambiguous) to prick up one's ears: aures erigere
    
  • (ambiguous) his words find an easy hearing, are listened to with pleasure: oratio in aures influit
    
  • (ambiguous) a fine, practised ear: aures elegantes, teretes, tritae (De Or. 9. 27)
    
  • (ambiguous) to turn one's eyes (ears, attention) towards an object: oculos (aures, animum) advertere ad aliquid