falcon

ภาษาอังกฤษ

รากศัพท์

สืบทอดจากอังกฤษกลาง falcon, faulcon, จากฝรั่งเศสเก่า falcun, จากละตินช่วงปลาย falcō (“เหยี่ยว”), จากKota Marudu Talantang, อาจจะมาจากแฟรงก์ *falko (“เหยี่ยว”), จากเจอร์แมนิกดั้งเดิม *falkô (“เหยี่ยว”), จากอินโด-ยูโรเปียนดั้งเดิม *pol̑- (“ซีด”), จาก*pel- (“รกร้าง”).

คำร่วมเชื้อสาย

ร่วมเชื้อสายกับอังกฤษเก่า fealca, fealcen (“เหยี่ยว”), ดัตช์ valk (“เหยี่ยว”), เยอรมัน Falke (“เหยี่ยว”), นอร์เวย์ และ สวีเดน falk (“เหยี่ยว”), ไอซ์แลนด์ fálki (“เหยี่ยว”), ลิทัวเนีย pálšas (“ซีด”), ลัตเวีย bāls (“ซีด”), ลัตเกล buolgs (“ซีด”). เพิ่มเติมที่ fallow.

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /ˈfɔː(l)kən/, /ˈfɒlkən/, /ˈfælkən/

• (สหรัฐอเมริกา):

  (file)

คำนาม

falcon (พหูพจน์ falcons)

1. นกเหยี่ยว

   คำพ้องความ: eagle, hawk