เหยี่ยว
ภาษาไทย
[แก้ไข]
รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากจีนยุคกลาง 鷂 (MC yewH); ร่วมเชื้อสายกับลาว ຍ່ຽວວອດ (ย่ย̂ววอด), คำเมือง ᩀ᩠ᨿ᩵ᩅ (ย̱ย่ว), ไทใต้คง ᥕᥥᥝ (เยว), จ้วง yiuh
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | เหฺยี่ยว | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | yìao |
| ราชบัณฑิตยสภา | yiao | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /jia̯w˨˩/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]เหยี่ยว