lingua

ภาษาละติน

รูปแบบอื่น

• lingva

รากศัพท์

สืบทอดจากละตินเก่า *dingua, จากภาษาอิตาลิกดั้งเดิม *denɣwā, จากภาษาอินโด-ยูโรเปียนดั้งเดิม *dn̥ǵʰwéh₂s. การเปลี่ยน d- เป็น l- น่าจะเกี่ยวข้องกับคำกริยา lingō (“lick”).

การออกเสียง

• (คลาสสิก) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /ˈlin.ɡʷa/, [ˈlɪŋ.ɡʷä]
• (คริสตจักร) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /ˈlin.ɡwa/, [ˈliŋ.ɡwɑ]

• (classical)

  (file)

คำนาม

lingua ญ. (สัมพันธการก linguae); การผันรูปที่หนึ่ง

1. (กายวิภาคศาสตร์) ลิ้น
2. คำพูด
3. ภาษา
4. เสียงสัตว์

การผันรูป

การผันรูปที่หนึ่ง

การก	เอกพจน์	พหูพจน์
กรรตุการก (nominative)	lingua	linguae
สัมพันธการก (genitive)	linguae	linguārum
สัมปทานการก (dative)	linguae	linguīs
กรรมการก (accusative)	linguam	linguās
อปาทานการก (ablative)	linguā	linguīs
สัมโพธนการก (vocative)	lingua	linguae

ลูกคำ

• bilinguis
• ēlinguis
• trilinguis

• ละตินตลาด *linguāticum

คำสืบทอด

• Aromanian: limbã
• คอร์ซิกา: lingua
• แดลเมเชีย: langa, luanga
• เอมีเลีย: längua
• → อังกฤษ: lingua
• → เอสเปรันโต: lingvo
• ฟร็องโก-พรอว็องส์: lengoua
• ฟรียูลี: lenghe
• Istriot: lèngua, laèngua
• Istro-Romanian: limbĕ
• ลีกูเรีย: lengoa
• ลอมบาร์ด: lengua
• Megleno-Romanian: limbă
• Navarro-Aragonese:
  • อารากอน: luenga
• นาโปลี: lengua
• Old French: langue
• อิตาลี: lingua
  • → มอลตา: lingwa
• Old Leonese:
  • อัสตูเรียส: llingua
  • เอซเตรมาดูรา: luenga
  • เลออน: llingua
  • มีรังดา: lhéngua
• โปรตุเกสเก่า: lingua, lengua
  • Fala: lengua
  • กาลิเซีย: lingua
  • Portuguese: língua
• อุตซิตาเก่า: lengua
  • อุตซิตา: lenga
  • Old Catalan:
    • กาตาลา: llengua
• สเปนเก่า: lengua
  • ลาดิโน: lengua / לינגוה‎
  • Spanish: lengua
• ปีเยมอนเต: lenga
• โรมัญญา: lèngva
• โรมาเนีย: limbă
• โรมานช์: lieunga, laungia, lengua, glianga
• → Sabir: lingua
• ซาร์ดิเนีย: limba, lingua, limma, linga
• ซิซิลี: lingua
• Tarantino: lenga
• เวเนโต: łéngoa, łéngua

อ้างอิง

• “lingua”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
• “lingua”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
• lingua in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
• lingua in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
• Carl Meißner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book‎^[1], London: Macmillan and Co.
  • to have a ready tongue: lingua promptum esse
    
  • volubility: linguae solutio
    
  • the Greek language is a richer one than the Latin: lingua graeca latinā locupletior (copiosior, uberior) est
    
  • intercourse of speech: commercium linguae
    
  • volubility: volubilitas, solutio linguae
    
  • to be united by having a common language: eiusdem linguae societate coniunctum esse cum aliquo (De Or. 3. 59. 223)
    
  • to speak the Greek language: graece or graeca lingua loqui
    
  • to know Latin: latinam linguam scire or didicisse
    
  • to introduce a new word into the Latin language: inducere novum verbum in latinam linguam
    
  • maintain a devout silence (properly, utter no ill-omened word): favete ore, linguis = εὐφημειτε
    

ภาษาอิตาลี

รากศัพท์

• จากภาษาละติน lingua

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [ˈliŋ.ɡwa], SAMPA: /"liN.gwa/

• (file)

• การแบ่งพยางค์: lìn‧gua
• คำอ่านภาษาไทย:ลีน-กฺว้า

คำนาม

(1) lingua

lingua แม่แบบ:หญิง (พหูพจน์ lingue)

1. ลิ้น
2. ภาษา

คำเกี่ยวข้อง

lingua artificiale linguaccia lingua di gatto linguaggio linguale linguata linguetta

linguiforme linguista linguistica linguina scioglilingua slinguare

คำสลับอักษร

• i lunga
• langui, languì