navis

ภาษาละติน

รากศัพท์ 1

nāvis birēmis (bireme ship)

จากภาษาอินโด-ยูโรเปียนดั้งเดิม *néh₂us, ร่วมเชื้อสายกับภาษากรีกโบราณ ναῦς (naûs, “ship”), ภาษาเปอร์เซีย ناو‎ (nâv), และภาษาสันสกฤต नावा (นาวา, “ship”).

รูปแบบอื่น

• (typographical variant) nauis

การออกเสียง

• (คลาสสิก) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /ˈnaː.wis/, [ˈnäː.wɪs̠]
• (คริสตจักร) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /ˈna.vis/, [ˈnɑː.vis]

• Audio (Classical)

  (file)

คำนาม

nāvis ญ. (สัมพันธการก nāvis); การผันรูปที่สาม, i-stem

1. เรือ

การผันรูป

การผันรูปที่สาม i-stem

การก	เอกพจน์	พหูพจน์
กรรตุการก (nominative)	nāvis	nāvēs
สัมพันธการก (genitive)	nāvis	nāvium
สัมปทานการก (dative)	nāvī	nāvibus
กรรมการก (accusative)	nāvem	nāvēs
อปาทานการก (ablative)	nāve	nāvibus
สัมโพธนการก (vocative)	nāvis	nāvēs

ลูกคำ

• nāvālis
• nāvia
• nāvicella
• nāvicula
• nāviculāris

• nāviculārius
• nāviculor
• nāvifragus
• nāvigābilis
• nāvigātiō

• nāvigātor
• nāviger
• nāvigium
• nāvigō
• nāvis longa

คำที่เกี่ยวข้อง

• nauta

คำสืบทอด

• Aromanian: nai
• อัสตูเรียส: nave
• กาตาลา: nau
• ฝรั่งเศส: nef
• ฟรียูลี: nâf, nâv
• กาลิเซีย: nave
• อีโด: navo
• อิตาลี: nave

• อุตซิตา: nau
• ฝรั่งเศสเก่า: nef, naf, nau
  • ฝรั่งเศสกลาง: nef, nau (Parisian dialect)
    • ฝรั่งเศส: nef
  • นอร์มัน: nef
  • Poitevin-Saintongeais: nau
• โปรตุเกส: nave, nau
• โรมาเนีย: naie, navă
• โรมานช์: nav, nev
• ซาร์ดิเนีย: nae, nai, nave, navi
• ซิซิลี: navi
• สเปน: nave
• เวเนโต: nave

รากศัพท์ 2

Inflected form of nāvus (“active, diligent”).

การออกเสียง

• (คลาสสิก) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /ˈnaː.wiːs/, [ˈnäː.wiːs̠]
• (คริสตจักร) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /ˈna.vis/, [ˈnɑː.vis]

คำคุณศัพท์

navis

1. สัมปทานการก เพศชาย พหูพจน์ของ nāvus
2. สัมปทานการก เพศหญิง พหูพจน์ของ nāvus
3. สัมปทานการก เพศกลาง พหูพจน์ของ nāvus
4. อปาทานการก เพศชาย พหูพจน์ของ nāvus
5. อปาทานการก เพศหญิง พหูพจน์ของ nāvus
6. อปาทานการก เพศกลาง พหูพจน์ของ nāvus

อ้างอิง

• “navis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
• “navis”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
• navis in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
• navis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
• Carl Meißner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book‎^[1], London: Macmillan and Co.
  • to have a powerful navy: navibus plurimum posse
    
  • much damage was done by this collision: ex eo navium concursu magnum incommodum est acceptum
    
  • (ambiguous) a cutter: navis actuaria
    
  • (ambiguous) a man-of-war: navis longa
    
  • (ambiguous) a transport or cargo-boat: navis oneraria
    
  • (ambiguous) a merchantman: navis mercatoria
    
  • (ambiguous) to build a ship, a fleet: navem, classem aedificare, facere, efficere, instituere
    
  • (ambiguous) to equip a boat, a fleet: navem (classem) armare, ornare, instruere
    
  • (ambiguous) to launch a boat: navem deducere (vid. sect. XII. 1, note Notice too...)
    
  • (ambiguous) to haul up a boat: navem subducere (in aridum)
    
  • (ambiguous) to repair a boat: navem reficere
    
  • (ambiguous) to embark: navem conscendere, ascendere
    
  • (ambiguous) to embark an army: exercitum in naves imponere (Liv. 22. 19)
    
  • (ambiguous) ships of last year: naves annotinae
    
  • (ambiguous) to weigh anchor, sail: navem (naves) solvere
    
  • (ambiguous) the ships sail from the harbour: naves ex portu solvunt
    
  • (ambiguous) to row: navem remis agere or propellere
    
  • (ambiguous) to row hard: navem remis concitare, incitare
    
  • (ambiguous) to back water: navem retro inhibere (Att. 13. 21)
    
  • (ambiguous) the ship strikes on the rocks: navis ad scopulos alliditur (B. C. 3. 27)
    
  • (ambiguous) to land (of people): appellere navem (ad terram, litus)
    
  • (ambiguous) to make fast boats to anchors: naves ad ancoras deligare (B. G. 4. 29)
    
  • (ambiguous) to make fast boats to anchors: naves (classem) constituere (in alto)
    
  • (ambiguous) to land, disembark: exire ex, de navi
    
  • (ambiguous) the admiral's ship; the flagship: navis praetoria (Liv. 21. 49)
    
  • (ambiguous) to clear for action: navem expedire
    
  • (ambiguous) to charge, ram a boat: navem rostro percutere
    
  • (ambiguous) to board and capture a boat: navem expugnare
    
  • (ambiguous) to sink a ship, a fleet: navem, classem deprimere, mergere
    
  • (ambiguous) to throw grappling irons on board; to board: copulas, manus ferreas (in navem) inicere
    
  • (ambiguous) to throw grappling irons on board; to board: in navem (hostium) transcendere
    
  • (ambiguous) to capture a boat: navem capere, intercipere, deprehendere
    
• “navis”, in Harry Thurston Peck, editor (1898) Harper's Dictionary of Classical Antiquities, New York: Harper & Brothers
• “navis”, in William Smith et al., editor (1890) A Dictionary of Greek and Roman Antiquities, London: William Wayte. G. E. Marindin