pair

ภาษาอังกฤษ

รากศัพท์

จากอังกฤษกลาง paire, จากฝรั่งเศสเก่า paire, จากละติน paria (“สิ่งที่เท่าเทียมกัน”), รูปพหูพจน์เพศกลางของ par (“คู่”); เกี่ยวข้องกับ pār (“เท่ากัน”, adj); เทียบSaterland Frisian Poor (“คู่”), ฟรีเชียตะวันตก pear (“คู่”), ดัตช์ paar (“คู่”), เยอรมัน Paar (“คู่”)

การออกเสียง

• (Received Pronunciation) enPR: pâr, สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /pɛə(ɹ)/
• (General American) enPR: pâr, สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /pɛ(ə)ɹ/

  • เสียง (สหรัฐอเมริกา):

    (file)

• (General Australian) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /peː/

  • เสียง (General Australian):

    (file)

• คำพ้องเสียง: pare, pear
• สัมผัส: -ɛə(ɹ)

คำนาม

pair (พหูพจน์ pairs หรือ (โบราณหรือภาษาท้องถิ่น) pair) (แพร์)

1. คู่