poet

ภาษาอังกฤษ

รากศัพท์

ยืมมาจากฝรั่งเศสเก่า poete, จากละติน poēta (โปเอ̄ตา, “กวี, ผู้ประพันธ์”), จากกรีกโบราณ ποιητής (poiētḗs, “ผู้สร้าง, ผู้ประพันธ์, กวี”), จาก ποιέω (poiéō, “ข้าพเจ้าก่อขึ้น, ประพันธ์”); แทนคำเดิมจากอังกฤษเก่า sċop

การออกเสียง

• (สหราชอาณาจักร) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /ˈpəʊɪt/

• เสียง (อังกฤษใต้):

  (file)

• (สหรัฐอเมริกา) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /ˈpoʊət/, /ˈpoʊɪt/, [ˈpʰoʊ̯ɪ̈(ʔ)t̚]
• สัมผัส: -əʊɪt

คำนาม

poet (พหูพจน์ poets) (โพอิต)

1. กวี