populus

ภาษาละติน

รากศัพท์ 1

จากภาษาอิตาลิกดั้งเดิม *poplos (“army”), ที่มาเพิ่มเติม แม่แบบ:unk; อาจจากภาษาอีทรัสคัน หรือจากราก pleō.

การออกเสียง

• (คลาสสิก) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /ˈpo.pu.lus/, [ˈpɔ.pʊ.ɫʊs]
• (คริสตจักร) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /ˈpo.pu.lus/, [ˈpoː.pu.lus]
• ตัวอย่างเสียง:

  (Classical)

  (file)

คำนาม

populus ช. (สัมพันธการก populī); การผันรูปที่สอง

1. ผู้ชน, ชาติ
   • แม่แบบ:Q
2. สังคมของผู้คน

การผันรูป

การผันรูปที่สอง

การก	เอกพจน์	พหูพจน์
กรรตุการก (nominative)	populus	populī
สัมพันธการก (genitive)	populī	populōrum
สัมปทานการก (dative)	populō	populīs
กรรมการก (accusative)	populum	populōs
อปาทานการก (ablative)	populō	populīs
สัมโพธนาการก (vocative)	popule	populī

ลูกคำ

• popellus
• populō
• populātiō
• populāris
• publicus

คำสืบทอด

Descendants

อ้างอิง

• populus ใน Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press

รากศัพท์ 2

ต้นกำเนิดไม่ทราบ แม่แบบ:unk. เทียบกับภาษากรีกโบราณ πτελέα (“elm”), ภาษาสลาวิกดั้งเดิม *topolь (“poplar”).

รูปแบบอื่น

• *plōppus (vul)

การออกเสียง

• (คลาสสิก) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /ˈpoː.pu.lus/, [ˈpoː.pʊ.ɫʊs]

คำนาม

populus ญ. (สัมพันธการก pōpulī); การผันรูปที่สอง

2. ต้น poplar

การผันรูป

การผันรูปที่สอง

การก	เอกพจน์	พหูพจน์
กรรตุการก (nominative)	pōpulus	pōpulī
สัมพันธการก (genitive)	pōpulī	pōpulōrum
สัมปทานการก (dative)	pōpulō	pōpulīs
กรรมการก (accusative)	pōpulum	pōpulōs
อปาทานการก (ablative)	pōpulō	pōpulīs
สัมโพธนาการก (vocative)	pōpule	pōpulī

คำสืบทอด

• แอลเบเนีย: plep
• Aromanian: plop, plup
• อัสตูเรียส: chopu
• คาตาลัน: poll, pollancre
• คอร์ซิกา: piobu
• ดัตช์: populier
• อังกฤษ: poplar
• เอสเปรันโต: poplo
• ฟรียูลี: pôl
• เยอรมัน: Pappeln

• อิดอ: poplo
• อิตาลี: pioppo
• Low ภาษาเยอรมัน: Pappel, Pöppel
• นอร์เวย์: แม่แบบ:l-nb, แม่แบบ:l-nn
• ออกซิตัน: píbol
• ฝรั่งเศสเก่า: poplier
• ฝรั่งเศส: peuplier
• เยอรมันสูงเก่า: popelboum
• เยอรมันสูงกลาง: papele, papel
• โปรตุเกส: choupo

• โรมาเนีย: plop
• Sicilian: chiuppu
• สเปน: pobo, chopo
• เวนีเชียน: piopa
• Vilamovian: pōpuł
• โวลาปุก: plop

อ้างอิง

• populus ใน Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
• populus ใน Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
• populus ใน Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
• populus ใน Harry Thurston Peck, editor (1898) Harper's Dictionary of Classical Antiquities, New York: Harper & Brothers
• populus in Ramminger, Johann (accessed 16 July 2016) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700‎^[1], pre-publication website, 2005-2016
• populus ใน William Smith et al., editor (1890) A Dictionary of Greek and Roman Antiquities, London: William Wayte. G. E. Marindin