populus

ภาษาละติน

รากศัพท์ 1

จากภาษาอิตาลิกดั้งเดิม *poplos (“army”), ที่มาเพิ่มเติม unknown; อาจจากภาษาอีทรัสคัน หรือจากราก pleō.

การออกเสียง

• (คลาสสิก) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /ˈpo.pu.lus/, [ˈpɔ.pʊ.ɫ̪ʊs̠]
• (คริสตจักร) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /ˈpo.pu.lus/, [ˈpɔː.pu.lus]

• (Classical)

  (file)

คำนาม

1. ผู้ชน, ชาติ
   • แม่แบบ:Q
2. สังคมของผู้คน

การผันรูป

การผันรูปที่สอง

การก	เอกพจน์	พหูพจน์
กรรตุการก (nominative)	populus	populī
สัมพันธการก (genitive)	populī	populōrum
สัมปทานการก (dative)	populō	populīs
กรรมการก (accusative)	populum	populōs
อปาทานการก (ablative)	populō	populīs
สัมโพธนการก (vocative)	popule	populī

ลูกคำ

• popellus
• populō
• populātiō
• populāris
• publicus

คำสืบทอด

• Balkan Romance:
  • Aromanian: popul, poplu, pupul
  • โรมาเนีย: popor
• Italo-Romance:
  • อิตาลี: popolo
    • → ฟรียูลี: popul
    • → Istriot: puopulo
    • → ลาดิน: popul
    • → เวเนโต: popoło
  • ซิซิลี: populu
• North Italian:
  • Old เอมีเลีย: povolo
  • Old ลีกูเรีย: povoro
  • Old ปีเยมอนเต: povol
  • Old เวเนโต: puovolo
  • โรมานช์: pievel
• Gallo-Romance:
  • ฟร็องโก-พรอว็องส์: poplo
  • ฝรั่งเศสเก่า: pueple
• Occitano-Romance:
  • กาตาลา: poble
  • อุตซิตา: pòble
• Ibero-Romance:
  • เลออนเก่า:
    • อัสตูเรียส: pueblu
    • เอซเตรมาดูรา: puebru
    • เลออน: pueblu
  • โปรตุเกสเก่า: poboo
  • สเปนเก่า: pueblo
• Insular Romance:
  • ซาร์ดิเนีย: pobulu, poburu, populu
• Borrowings
  • → ไอริชเก่า: popul (ดูที่นั่นสำหรับคำสืบทอด)
  • → แอลเบเนียนดั้งเดิม:
    • แอลเบเนีย: popull
  • → บริทอนิกดั้งเดิม: *pobl (ดูที่นั่นสำหรับคำสืบทอด)

อ้างอิง

• Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press

รากศัพท์ 2

ต้นกำเนิดไม่ทราบ unknown. เทียบกับภาษากรีกโบราณ πτελέα (pteléa, “elm”), ภาษาสลาวิกดั้งเดิม *topolь (“poplar”).

รูปแบบอื่น

• (vul) *plōppus

การออกเสียง

• (คลาสสิก) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /ˈpoː.pu.lus/, [ˈpoː.pʊ.ɫ̪ʊs̠]
• (คริสตจักร) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /ˈpo.pu.lus/, [ˈpɔː.pu.lus]

คำนาม

2. ต้น poplar

การผันรูป

การผันรูปที่สอง

การก	เอกพจน์	พหูพจน์
กรรตุการก (nominative)	pōpulus	pōpulī
สัมพันธการก (genitive)	pōpulī	pōpulōrum
สัมปทานการก (dative)	pōpulō	pōpulīs
กรรมการก (accusative)	pōpulum	pōpulōs
อปาทานการก (ablative)	pōpulō	pōpulīs
สัมโพธนการก (vocative)	pōpule	pōpulī

คำสืบทอด

• กาตาลา: poll, ⇒ pollancre
• คอร์ซิกา: piobu
• ฟรียูลี: pôl
• อุตซิตา: píbol
• ⇒ ฝรั่งเศสเก่า: poplier, popler
  • ฝรั่งเศสกลาง: peuplier, poeplier
    • ฝรั่งเศส: peuplier
  • → ดัตช์กลาง: popelier
    • ดัตช์: populier
  • → อังกฤษกลาง: popler
    • อังกฤษ: poplar
• สเปน: pobo
• เวเนโต: piopa
• → เอสเปรันโต: poplo (via descendants)
• → อีโด: poplo (via descendants)
• → เจอร์แมนิกตะวันตกดั้งเดิม: *papulā (ดูที่นั่นสำหรับคำสืบทอด)
• → วีลามอวิตแซ: pōpuł

อ้างอิง

• Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
• populus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
• populus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
• Harry Thurston Peck, editor (1898) Harper's Dictionary of Classical Antiquities, New York: Harper & Brothers
• populus in Ramminger, Johann (accessed 16 July 2016) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700‎^[1], pre-publication website, 2005-2016
• William Smith et al., editor (1890) A Dictionary of Greek and Roman Antiquities, London: William Wayte. G. E. Marindin