ชาติ
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
ภาษาไทย[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ {เสียงพยัญชนะซ้ำ} | ชาด | [เสียงสมาส] ชา-ติ- | [เสียงสมาส] ชาด-ติ- | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | châat | chaa-dtì- | châat-dtì- |
ราชบัณฑิตยสภา | chat | cha-ti- | chat-ti- | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /t͡ɕʰaːt̚˥˩/(สัมผัส) | /t͡ɕʰaː˧.ti˨˩./ | /t͡ɕʰaːt̚˥˩.ti˨˩./ | |
คำพ้องเสียง | ชาด ชาต |
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
จากภาษาสันสกฤต जाति (ชาติ, “การเกิด”) หรือภาษาบาลี ชาติ (“การเกิด”)
คำนาม[แก้ไข]
ชาติ
- การเกิด, กำเนิด, มักใช้ว่า ชาติเกิด หรือ ชาติกำเนิด
- ถ้าทำไม่ดีก็เสียชาติเกิด
- ความมีชีวิตอยู่ตั้งแต่เกิดจนตาย
- สบายทั้งชาติ
- เหล่ากอ, เทือกเถา, เผ่าพันธุ์
- ชาตินักรบ
- ชาติไพร่
ดูเพิ่ม[แก้ไข]
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
คำนาม[แก้ไข]
ชาติ
- ประเทศ
- รู้คุณชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์
- ประชาชนที่เป็นพลเมืองของประเทศ, ประชาชาติ ก็ว่า
- กลุ่มชนที่มีความรู้สึกในเรื่องเชื้อชาติ ศาสนา ภาษา ประวัติศาสตร์ ความเป็นมา ขนบธรรมเนียมประเพณี และวัฒนธรรมอย่างเดียวกัน หรืออยู่ในปกครองรัฐบาลเดียวกัน
รากศัพท์ 3[แก้ไข]
คำนาม[แก้ไข]
ชาติ
หมวดหมู่:
- สัมผัส:ภาษาไทย/aːt̚
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีคำพ้องเสียง
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียง IPA
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 2 พยางค์
- อุปสรรคภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาสันสกฤต
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาสันสกฤต
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาบาลี
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาบาลี
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้