rómur

ภาษาไอซ์แลนด์

รากศัพท์

สืบทอดจากนอร์สเก่า rómr.

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /ˈrouːmʏr/
• สัมผัส: -ouːmʏr

คำนาม

rómur ช. (เอกพจน์สัมพันธการก róms, พหูพจน์กรรตุการก rómar)

1. (มักจะ, นับไม่ได้) เสียงพูด

   คำพ้องความ: raust, rödd

การผันรูป

การผันรูปของ rómur

m-s1	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	rómur	rómurinn	rómar	rómarnir
accusative	róm	róminn	róma	rómana
dative	rómi / róm	róminum / rómnum	rómum	rómunum
genitive	róms	rómsins	róma	rómanna