ข้ามไปเนื้อหา

กริยาวิเศษณานุประโยค

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

กริยา +‎ วิเศษณ +‎ อนุประโยค

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์กฺริ-ยา-วิ-เส-สะ-นา-นุ-ปฺระ-โหฺยกกะ-ริ-ยา-วิ-เส-สะ-นา-นุ-ปฺระ-โหฺยก
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงgrì-yaa-wí-sěe-sà-naa-nú-bprà-yòokgà-rí-yaa-wí-sěe-sà-naa-nú-bprà-yòok
ราชบัณฑิตยสภาkri-ya-wi-se-sa-na-nu-pra-yokka-ri-ya-wi-se-sa-na-nu-pra-yok
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kri˨˩.jaː˧.wi˦˥.seː˩˩˦.sa˨˩.naː˧.nu˦˥.pra˨˩.joːk̚˨˩/(สัมผัส)/ka˨˩.ri˦˥.jaː˧.wi˦˥.seː˩˩˦.sa˨˩.naː˧.nu˦˥.pra˨˩.joːk̚˨˩/(สัมผัส)

คำนาม

[แก้ไข]

กริยาวิเศษณานุประโยค

  1. (ไวยากรณ์) อนุประโยคที่ทำหน้าที่ขยายกริยาหรือวิเศษณ์ของมุขยประโยค

คำพ้องความ

[แก้ไข]