ผงฟู

ภาษาไทย

ผงฟู

รากศัพท์

ผง +‎ ฟู

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ผง-ฟู
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	pǒng-fuu
	ราชบัณฑิตยสภา	phong-fu
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/pʰoŋ˩˩˦.fuː˧/(สัมผัส)

คำนาม

ผงฟู

1. สารผสมชนิดหนึ่ง ซึ่งเมื่อเปียกนํ้าหรือทำให้ร้อนจะให้แก๊สคาร์บอนไดออกไซด์ออกมา มีองค์ประกอบที่สำคัญ คือ โซเดียมไฮโดรเจนคาร์บอเนต มีสูตร NaHCO3 ปนแป้ง ผสมคลุกเคล้ากับสารอื่นซึ่งมักเป็นกรดทาร์ทาริก มีสูตร HOOC·CHOH·CHOH· COOH หรือโพแทสเซียมไฮโดรเจนทาร์เทรต มีสูตร KHC4H4O6 หรือแคลเซียมไดไฮโดรเจนฟอสเฟต มีสูตร Ca(H2PO4)2 หรือสารส้ม ใช้ประโยชน์ทำให้ขนมปังและขนมบางประเภทมีเนื้อฟูพรุน