รองเท้าแตะ

ภาษาไทย

รากศัพท์

รองเท้า +‎ แตะ; "แตะ" คำนี้เป็นการเลียนเสียงธรรมชาติ จากเสียงที่รองเท้าตีฝ่าเท้าของผู้สวม

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		รอง-ท้าว-แตะ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	rɔɔng-táao-dtɛ̀
	ราชบัณฑิตยสภา	rong-thao-tae
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/rɔːŋ˧.tʰaːw˦˥.tɛʔ˨˩/(สัมผัส)

คำนาม

รองเท้าแตะ (คำลักษณนาม คู่ หรือ ข้าง)

1. รองเท้าชนิดไม่หุ้มส้น