ลิขิต
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาสันสกฤต लिखित (ลิขิต, “เอกสารที่เขียน; การเขียน; ที่เขียนไว้”) หรือ ภาษาบาลี ลิขิต (“idem”)
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | ลิ-ขิด | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | lí-kìt |
ราชบัณฑิตยสภา | li-khit | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /li˦˥.kʰit̚˨˩/(สัมผัส) |
คำนาม[แก้ไข]
ลิขิต
คำประสม[แก้ไข]
คำกริยา[แก้ไข]
ลิขิต (คำอาการนาม การลิขิต)
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาสันสกฤต
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาสันสกฤต
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาบาลี
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาบาลี
- สัมผัส:ภาษาไทย/it̚
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 2 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ภาษาไทย terms with redundant head parameter
- ราชาศัพท์ภาษาไทย
- คำกริยาภาษาไทย
- คำสกรรมกริยาภาษาไทย