นิพจน์

ภาษาไทย[แก้ไข]

ภาษาบาลี นิ- (“ประชุม, รวม, กอง”) +‎ พจน์; เป็นศัพท์บัญญัติสำนักงานราชบัณฑิตยสภาของ expression

การแบ่งพยางค์		นิ-พด
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	ní-pót
	ราชบัณฑิตยสภา	ni-phot
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/ni˦˥.pʰot̚˦˥/^{(สัมผัส)}

นิพจน์ (คำลักษณนาม นิพจน์)