ปรัศว์

ภาษาไทย

รูปแบบอื่น

• บรัศว์

รากศัพท์

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต पार्श्व (ปารฺศฺว)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ปะ-หฺรัด
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	bpà-ràt
	ราชบัณฑิตยสภา	pa-rat
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/pa˨˩.rat̚˨˩/(สัมผัส)
คำพ้องเสียง แก้ไข		ปรัด

คำนาม

ปรัศว์

1. (ราชาศัพท์) (พระ~) ข้าง, สีข้าง
2. (ภาษาหนังสือ) (พระ~) เรียกอาคาร 2 หลังที่อยู่ขนานกัน ซึ่งอยู่ต่อท้ายพระที่นั่งที่เป็นประธาน